Kto pamięta godziny spędzone na trzepaku, w piaskownicy, czy też na łące (obojętne czy to za blokiem czy też przed domem) ? Kto pamięta setki godzin przegranych w gumie, w zbijanego czy też w kapsle? Kto pamięta czasy, kiedy najgorszą karą było siedzenie w domu? A może jest ktoś, kto pamięta "złote myśli" ? Jeśli tak, to wiedz, że jesteś już stara. No może nie aż tak bardzo, ale młodość pierwszego lotu masz już dawno za sobą. 

Jako matka trójki cudownych dzieci nie potrafię sobie wyobrazić braku miłości do swoich pociech. Jako matka, nie potrafię wytłumaczyć sobie nienawiści czy też zbrodni, które matki wykonują na swoich pociechach. Co siedzi w takich kobietach? Dlaczego dopuszczają do takich myśli i czynów? Co nimi kieruje, kiedy krzywdzą swoje dzieci? Czy mógł ktoś temu zaradzić? Czy takie wyrodne matki mają jakieś sumienie? Czy mają w ogóle coś, co oficjalnie nazywamy mózgiem?