Jutro nie jest zagwarantowane nikomu

Już prawie dwa tygodnie temu miałam wypadek, który poprzewracał w mojej głowie. Już dawno pisałam o testamencie i uporządkowaniu spraw. Tak, gdyby coś się wydarzyło, gdybyśmy nie miały więcej szansy. Niestety, byłam przekonana, że mam jeszcze czas, że mnie to nie dotyczy, że nie mój czas. A jednak. Życie jest na tyle kruche, że nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak bardzo.

To już prawie dwa tygodnie od chwili, kiedy przestałam oddychać na 20 sekund. Nie, to żadna choroba. Zakrztusiłam się. I może przez chwilę wydawać się to śmieszne, ale gdyby w tamtym momencie nie udało mi się przywrócić sobie oddech, mogłoby mnie tu już nie być. Moje dzieci mogłyby zostać sierotami, mogły zostać pozbawione osoby, której tak bardzo w swoim życiu potrzebują. 

Wiem już,  że tylko chwila może zadecydować o naszej przyszłości. Wiem już, że nie warto przejmować się pierdołami, które mają miejsce dookoła nas. Wiem, że nawet najkrótsza chwila z naszymi dziećmi jest na miarę złota, nawet wtedy, kiedy się kłócimy.  Już nikt nie powie mi, że nie warto być uprzejmym, pomocnym. Nikt nie zmieni faktu, że w dalszym ciągu będę przekładać szczęście rodziny ponad rzeczy materialne. Chcę być po prostu szczęśliwa, chcę uszczęśliwiać swoje dzieci.

Tak, będę pracować więcej. To nie dlatego, że mam taki kaprys. Chcę zabezpieczyć swoje dzieci w razie nieszczęścia. Chcę dać im dom, który zawsze będą kojarzyć z marzeniami i w którym wspomnienia z dzieciństwa, młodości staną się bezcenne.  Chcę im dać poczucie bezpieczeństwa, które możliwe jest tylko w gronie najbliższych.

Nie, nie jestem za młoda na testament. I tu nie chodzi o to, że posiadam majątek, ale o to, by dzieci nie przeżywały dodatkowych stresów. Bym była pewna, że trafią do odpowiedniej osoby, która będzie starała się godnie zastąpić im mamę.

Tak, możesz mówić, że to głupoty, możesz krzyczeć, że jesteśmy za młode. Możesz wypierać z myśli fakt, że to może stać się właśnie Tobie. Niestety, życie jest kruche i nigdy nie wiesz, co Cię czeka za rogiem. Zamiast marudzić i grymasić, usiądź i napisz testament. Zamiast krzywić się i wyśmiewać, korzystajmy z każdej sekundy. Jak to kiedyś ktoś powiedział "jutro nie jest zagwarantowane nikomu" a naszym dzieciom w obliczu takiej tragedii nie potrzeba więcej zmartwień.