Na początku była ciemność, czyli jak wyglądają początki bycia samotną matką

---

Przeczytałam ostatnio, że ponad połowa kobiet po rozstaniu popada w depresję. Gdzieś indziej znowu przeczytałam, że dzieci w zdecydowanej większości są powierzane opiece matce. W Polsce jest jedenaście razy więcej samotnych matek aniżeli samotnych ojców. Mimo tych wszystkich suchych informacji zaczerpniętych z szanowanych portali wiem, że samotnych matek jest w Polsce coraz więcej. Statystyki nie kłamią. A jak wygląda taki początek bycia samotną matką?

---

Nic fajnego. Kobieta w zdecydowanej większości nie jest przygotowana na taką ewentualność, zarówno psychicznie, fizycznie, jak i finansowo. Żaden współczynnik powodujący tę sytuację nie powoduje lepszego czy gorszego przygotowania się na taki stan rzeczy. 

W naszym kraju wciąż panuje przekonanie, że kobiety miejsce jest w domu i przy dzieciach. Z tego powodu wiele kobiet nawet nie myśli o zabezpieczeniu siebie i dzieci względem ryzyka pozostania samemu. Kobiety nie oszczędzają na alternatywę bycia samej z dziećmi. Często nawet przez myśl im nie przyjdzie, że tak się może stać. Kobiety, które mają swoje zaskórniaki często sa krytykowane za oszukiwanie męża, zupełnie niepotrzebnie.  Takie pieniądze mogą pomóc w pierwszych miesiącach życia w pojedynkę z dziećmi. Dobrze jest, gdy kobieta pracuje, choćby miała oddawać większośc swoich zarobków na opiekunkę to jest to niezwykle komfortowa sytuacja w razie rozstania. Masz pracę, więc możesz zająć się ogarnięciem pozostałych problemów, a uwierz, ze jest ich całkiem sporo.

Żyjemy  czasach, kiedy posiadanie choćby jednego lokum na własność bądź też na kredyt hipoteczny jest luksusem. Jeśli masz swoje własne jesteś w luksusowej sytuacji, nie musisz bać się o dach nad głową. Jeśli nie, ale masz odłożone pieniądze na czarną godzinę, to zawsze możes sobie coś wynająć. A może jesteś taką szczęściarą, że twój już ex nie pozwoli tobie i dzieciom szwędać się gdzieś po wynaętym i razem dojdziecie do jakiegoś porozumienia w tej kwestii.

Praca to podstawa, więc musisz ogarnąć sobie jak najszybciej jakieś źródło dochodu. Może to być praca na etat bądź też sama zostań swoim szefem, możliwości jest wiele. Jeśli nie możesz pozwolić sobie na pójście do pracy zaopiekuj się dzieckiem, zasze to jakiś grosz. Dlaczego wyrzucam cię do pracy? Bo uwierz na zasiłkach to daleko nie zajedziesz. Są one marne a warunków do spełnienia by je otrzymać całe mnóstwo, plus papierkowa robota na tygodnie. Poszukaj, pochodź, popytaj, na pewno coś się uda. Pamiętaj, samotna matka nie ma możliwości, by stierdzić, że za 700zł nie pójdzie do pracy, bo te 700zł to czasem wynajęcie kawalerki czy też miesięczne wyżywienie. Zanim odmówisz, zastanów się.

Opieka nad dzieckiem to tez matrix wśród problemów. Szybko przekonasz się, jakie to skomplikowane, by zapewnić swojemu dziecku opiekę podczas, gdy ty będziesz ciężko pracować. Nie dość, że pochłonie to konkretną część twojego domowego budżetu to jeszcze ciężko będzie tę opiekę znaleźć. Jeśli dogadasz się z ojcem dzieci, masz problem z głowy. Jeśli masz wokół siebie życzliwą rodzinę, znajomych też jesteś szczęściarą, ale pamiętam, że nawet życzliwym ludziom często się nudzi. Musisz być przygotowana na każdą ewentualność, a taką pomoc traktować raczej jako przejściową, na samym początku.

Jeśli jesteś wrażliwą osobą i ciężko przychodzi ci pogodzenie się z rozstaniem, bądź ze śmiercią męża / parntera, znajdź psychologa. Nie czekaj. Takie uczucia tylko nawarstwiają się w twojej głowie i sama sobie z tym nie poradzisz a będziesz potrzebowac energii każdego dnia, więc nie marnuj jej na rozpamiętywanie. Nie, nie mówię, że masz nei płakać, od razu rzucić się w wir pracy, zapomnieć, bo tak po prostu się nie da. Radzę jednak szybciej skierować się do kogoś, kto może pomóc uporządkować myśli i zapanować nad emocjami.

Na koniec powiem o czymś najważniejszym. Celowo zostawiłam to na koniec, byś najgłębiej się nad tym zatanowiła. To twoje dzieci. Z nimi będziesz na co dzień, to one będą cię witać każdego dnia i jako ostatnie będą się do ciebie uśmiechały. Przez długi czas to z nimi tylko będziesz dzielić swoje radości i smutki. To one będą potrzebować ciebie najbardziej, twojego wsparcia, zrozumienia i przytulenia. To oznacza, że musisz jak najszybciej poradzić sobie z powyższymi, podstawowymi, ale nie jedynymi, wielce prawdopodobnymi problemami, byś całą swoją energię mogła poświęcić właśnie swoim skarbom

Jeśli podoba ci się tekst bądź też chciałabyś podzielić się swoim zdaniem, napisz komentarz pod tekstem. Jest on dla mnie bardzo ważny, bo wiem, że to co robię ma sens, a i kopa do działania daje niezłego. Przy okazji możesz podzielić sie tekstem z innymi udostępniając go.

Warto przeczytać

• Nasz nowy rok, czyli jakiej pomocy samotne matki naprawdę oczekują od państwa
• Kiedy on odchodzi do innej...
• Jak to właściwie jest być samotną matką

---

REKLAMA