Jesteś beznadziejna, Samotna Matko !!!

---

Życie w pojedynkę może być przyjemne. Nic cię nie ogranicza, rozwijasz się w kierunku, który ci odpowiada, sama decydujesz o swoim losie i sama ponosisz tego konsekwencje. W momencie, kiedy do tego życia przyszyte są dzieci już tak kolorowo nie jest. Absolutnie nie mogę powiedzieć, że dzieci ograniczają kobietę, wręcz przeciwnie, dodają jej skrzydeł i są najważniejszym motywatorem. Mimo wszystko, zawsze będziesz beznadziejna. Jako kobiety, matki, samotne matki - zawsze beznadziejne. 

---

Ludzie mają okropną mentalność oceniania książki po okładce i wysuwania własnych wniosków bez wystarczającej wiedzy. Należy się z tym pogodzić, taka smutna prawda. Dla wielu samotne matki są naprawdę beznadziejne, nie warte uwagi, współczucia czy też pochwał. I wiecie co? Mają oni rację z jedna sprawą. Nie potrzebujemy niczego szczególnego od społeczeństwa. Same znamy swoją wartość i dumnie kroczymy przez życie. Ale od początku....

Widzą cię nieumalowaną, z niezgrabnym warkoczem i rozciągniętych spodniach stojąca w kolejce w osiedlowym spożywczaku. Od razu widzą, że jesteś cholernie zaniedbana. Nikt nie pomyśli nawet przez chwilę, że całą noc siedziałaś przy gorączkującym dzieckiem i najnormalniej w świecie jesteś wykończona. Nikt nie pomyśli, że nie masz nikogo do pomocy, nie masz męża zmiennika, który mógłby dać ci chwilę na doprowadzenie siebie do stanu używalności.

Widzą cię krzyczącą na dziecko w rodzinnym parku. Od razu dochodzą do wniosku, że beznadziejna z ciebie matka. Nikomu przez myśl nie przyjdzie, że w pojedynkę walczysz z depresją pozostawioną w spadku po mężu alkoholiku przyciśniętą problemami finansowymi. Nikt nie pomyśli, że od tygodnia zastanawiasz się, co jutro będziesz z dzieckiem jeść, bo nie masz ani pracy ani żadnych oszczędności. 

Na szkolnych przedstawieniach pojawiasz się sama. Ojciec już dawno zapomniał o swoich dzieciach a ty nie zamierzasz omijać wydarzeń z życia dziecka. Czujesz na sobie wzrok matek w towarzystwie oficjalnie cudownych mężów. Myślą, że wina zawsze leży po dwóch stronach, że beznadziejna musisz być, skoro ojciec dziecka nawet w szkole nie chce się pokazać. Nikomu nie przyjdzie przez myśl, że jeszcze długo po rozstaniu smarowałaś swoje siniaki a dusza leczy się do tej pory.

Rozmawiasz przez telefon pchając wózek. Od razu zostajesz sklasyfikowana jako "matka z przymusu", która to nie chce z dzieckiem czasu spędzać tylko wiecznie na telefonie wisi. W dupie mają fakt, że dziecko akurat śpi. Nie interesuje ich, że rozmawiasz z dawno niewidzianą matką, która podtrzymuje cię na duchu. Nikt nie pomyśli, że tego właśnie ci trzeba, chwila relaksu.

Jako samotna matka trójki dzieci mówię ci, że masz si nie przejmować. Jako samotna matka mówię ci, że te wszystkie sądy są poniekąd z niewiedzy a poniekąd z braku zajęcia i własnych problemów. Ludzie gadali, gadają i gadać będzie. Ja, jako samotna matka trójki dzieci, chcę cię zapewnić, że jesteś zajebista i wiele z tych osób nie poradziłoby sobie w takich sytuacjach. Ja ci mówię, byś sądami się nie przejmowała, bo nikt tak naprawdę nie wie dlaczego znalazłaś się w takiej a nie innej sytuacji. Jako samotna matka wiem, że podobnie , jak ja, nie jesteś idealna, popełniasz błędy. Powiedz mi jednak, kto ich nie popełnia. 

Tak, jesteś tak beznadziejna, że aż wyjątkowa. Tak trzymać!

Warto przeczytać:

• Dlaczego samotne matki są lepszymi pracownikami
• Wyjdź z długów
• Patologiczna matka

---