Dziecko moje, gdzie jesteś??? - czyli jak ochronić nasze dziecko przed porwaniem

Sylwester, beztroska zabawa. Bawiłam się świetnie. Moje dzieci też - synowie ze mną, a córka u koleżanki pod opieką jej rodziców. Wszyscy bezpieczni. Przecież wszyscy w prywatnych domach, żadnych imprez otwartych, czy klubach. Nie ma bezpieczniejszego miejsca. Wszak chronią nas alarmy, zamki na cztery spusty, oczy sąsiadów i matczyny, niezawodny instynkt, który nie śpi nawet podczas snu. 
​Niestety, nic nie daję nam stu procentowej gwarancji bezpieczeństwa w dzisiejszym świecie.

W ostatni dzień 2015 roku, kiedy wszyscy dobrze jeszcze spali, a myśli krzątały się wokół nadchodzącej nocy, do domu w jednej z dzielnic Slough wdarło się trzech zamaskowanych mężczyzn i uprowadziło dwóch chłopców wieku 6 i 10 lat. Co najgorsze, zrobili to w taki sposób, że pozostałe osoby, które w tym czasie znajdowały się w domu, nie zdawały sobie nawet sprawy, co się pod ich dachem dzieje. Na szczęście, po przejechaniu kilku przecznic, chłopcom udało się uciec z vana i dotarcie bezpiecznie do domu. Zastanawiam się, czy ta sytuacja nie skończyłaby się gorzej,gdyby chłopcy zaczęli wzywać pomocy. Wiem jedno, że ślad w ich psychice zostanie do końca życia.

Nasuwa mi się takie pytanie, co można zrobić, by ustrzec nasze dzieci przed takim niebezpieczeństwem. Jest kilka rad, jednakże nie jestem taka pewna czy aż tak bardzo skuteczne.

ROZMOWA
To chyba najważniejsza metoda. Tłumaczyć dziecku, wbijać do głowy, ile się da, że z obcymi nie należy wchodzić w rozmowy, a nie daj Boże gdzieś z nimi iść, korzystać z wszelakich podwózek czy też brania poczęstunków. Wydaje mi się, że jest to w miarę  skuteczne a dzieci szybko się uczą.

Jednak od razu, kiedy przekonuję się do tej metody i zaczynam uważać za stuprocentową, na myśl przychodzi mi filmik, który potrafi to obalić w zaledwie 3 min 39 sec trwania tego eksperymentu. Filmik możecie zobaczyć poniżej. Rodzice tych dzieci, podobnie, jak ja, rozmawiały z dziećmi, tłumaczyły. Na nic to się zdało, bo WSZYSTKIE dzieci, bez większego oporu oddaliły się z placu zabaw z potencjalnym porywaczem, pedofilem.

---

HASŁO
Całkiem nowatorski sposób, ale wydaje mi się, że równie ważny, co rozmowa. W połączeniu z rozmową może dać prawie stuprocentową pewność, że nasze dzieci będą wiedziały, jak się zachować w takiej sytuacji.
Metoda polega na tym, że ustalamy z dzieckiem sekretne hasło. Kiedy do dziecka zbliży się podejrzana osoba, będzie ono wiedziało, że ma zapytać takiego delikwenta o hasło i w miarę możliwości szybko uciec do najbliższej dorosłej osoby bądź też zwrócić uwagę innych osób krzykiem. Jestem przekonana, że zwiększy to szanse naszych dzieci w przypadku zagrożenia

---

Więcej na ten temat przeczytacie tutaj =>>

Metody pedofilów

---

ZAGROŻENIA WŚRÓD NASTOLATKÓW
​Kiedy nasze dzieci nieco dorosną i staną się już nastolatkami, jesteśmy przekonani, że wykonaliśmy już kawał dobrej roboty, a nasza kochana młodzież jest na tyle rozumna, że problem ten ichnie dotyczy. Jakże mylne nasze rozumowanie. Może pan w samochodzie czy pan z pieskiem nie stanowią dla nich zagrożenia, jednak przystojny rówieśnik czy super kumpela z drugiego kraju poznani przez internet, jak najbardziej tak. Ciężko jest kontrolować dziecko w internecie dając mu zaufanie i szanując ich prywatność. Mimo wszystko wracamy do pierwszej metody i rozmawiamy i tłumaczymy, żeby się z takimi osobami nie spotykały, żeby zawsze nam mówiły, gdzie wychodzą.

Ja jestem przekonana, że w poprzednim roku uratowałam moją córkę. Sprawa trafiła na policję, niestety żadnych rezultatów. Moja Ola poznała chłopca, który za wszelką cenę chciał się z nią spotkać w Londynie. Bardzo nalegała, bym się zgodziła.  Ale moja przebiegłość i jednak zaufanie mojej córki do mnie, dużo dało. Powiedziałam jej, by go poprosiła o aktualne zdjęcie z dzisiejszą gazetą. To był ostatni raz, kiedy do niej napisał. Konto jego zlikwidowane, a moja córka nie ma już nieznajomych znajomych w internecie.

Poniżej możecie obejrzeć sobie filmik z eksperymentu. Daje do myślenia...

---

Na sam koniec MY. To my możemy znaleźć się w sytuacji, kiedy zobaczymy, że ktoś próbuje porwać dziecko, bądź takie dziecko zwróci się do nas z prośbą o pomoc. Ludzie, proszę, reagujmy!!!! Zdaję sobie sprawę, że czasami może być to trudne, ale cokolwiek zrobimy, będzie to lepsze od obojętności.
Moja siostra wielki lat temu szła z takowym pedofilem za blok, ale tu zareagował sąsiad z parteru, który wyskoczył przez balkon i razem z moim tatą i innymi mężczyznami udaremnili jego plan. Dzięki przyjaciółce mojej mamy dowiedzieliśmy się, że był to żonaty mężczyzna z dwojgiem dzieci o nieskazitelnej reputacji. W tamtym czasie policja umorzyła sprawę z powodu braku dowodów. Dzisiaj mamy mnóstwo możliwości uwiecznienia takiej sytuacji czy porywacza - używajmy telefonów, aparatów czy też kamer.
Z naszym reagowaniem też jest różnie, co możecie zobaczyć na poniższym filmiku.

---

Dzisiejszy świat jest być może mniej bezpieczny, ale my możemy, i mamy takie możliwości, by to zmienić. Zatem rozmawiajmy, próbujmy wszystkiego i reagujmy, by uchronić kolejne dziecko przed porwaniem.
W międzyczasie można pooglądać wiele filmików z takimi eksperymentami. Przerażają, ale może i zmuszą nas do nowatorskich rozwiązań w tej dziedzinie.