Dramat samotnej matki! "Pomóżcie mi być matką tak długo, jak to możliwe"

---

Przyszło nam żyć w ciężkich czasach. Nie dość, że samotna matka musi wręcz walczyć niczym lwica o dobre jutro dla siebie i swoich dzieci, to jeszcze przyszło nam się zmierzyć z kryzysem, bo tak już można to określić, spowodowanym koronawirusem. Tysiące samotnych matek straci pracę i będzie miało wyjątkowo trudno związać koniec z końcem. Czy może być coś jeszcze gorszego? Tak! Potrójnie ujemny rak piersi IV stopnia i 12-18 miesięcy życia.

---

​Czerwiec ubiegłego roku. Za oknem promienie słoneczne zapowiadały nadchodzące lato. Nie napełniały jednak one szczęściem 34-letniej Moniki, która właśnie została poinformowana, że ma raka piersi. Gdyby tego było mało to okazało się, że to typ najgorszego z możliwych, potrójnie ujemny stadium III, dający złe rokowania. 
Świat Moniki roztrzaskał się na milion kawałków.  Jak to wszystko teraz będzie wyglądać? Jak sobie dać radę? Wychowując samodzielnie 16-letnią córka i 5-letniego syna i jednocześnie walcząc z tak groźnym przeciwnikiem. To musi być wyjątkowo trudne.

Dzięki wsparciu rodziny oraz lekarzy Monika wzięła się w garść i podjęła się leczenia. Przecież nie mogła się poddać. Ma jeszcze dwójkę dzieci, które potrzebują jej, jak nikt. Monika została poddana chemioterapii FEC-T, podany jej został również Docetaxel. Proces leczenia obudził w Monice nowe nadzieje.

"Wierzyłam z całego serca, że mi to pomoże. Sami lekarze byli pozytywnie nastawieni. Na koniec mojej terapii wykonano mi badanie MRI, które wykazało, że mój guz się nie zmniejszył, a jedynie zmiękł"

---

---

​Ta informacja zdołowałaby każdego. Monikę również. Mimo wszystko, Monika nie straciła nadziei. Wierzyła, że mastektomia oraz następne radioterapie, które miały odbyć się w grudniu przyniosą zamierzony skutek. Na próżno. Los przygotował dla Moniki kolejny cios. W jej piersi nie było jednego guza, ale dwa! To wszystko wydawało się być złym snem. Kolejne złe wiadomości bombardowały Monikę oraz jej dzieci z każdej strony. Okazało się bowiem, że zajęte były już węzły chłonne, a badanie PET pokazało aktywne komórki w obrębie szyjnym i kręgosłupa. Nawet doktor onkolog nie wierzyła, by tego było aż tak wiele i trzymała Monikę w nadziei, że zmiany w kręgosłupie nie wyglądają na przerzuty. MRI był jednak bezwzględny i potwierdził najgorszy scenariusz.

​

"19 marca tego roku moje życie się zatrzymało. Nie potrafię opisać słowami tego, co czułam, kiedy lekarz powiedział, że zostało mi 12-18 miesięcy życia. Tak naprawdę to nie pamiętam tej wizyty. Nie odzywałam się. Zapytałam jedynie, czy mogę już wyjść. Pamiętam tylko, że wyprowadzili mnie tylnym wyjściem. Wsiadłam do samochodu i wtedy dopiero pękłam. Płakałam półtorej godziny. Zastanawiałam się, jak to powiedzieć moim dzieciom. To właśnie myśl o tym, że będą musiały przechodzić ból utraty matki była najgorsza. Nie mogę się z tym pogodzić"

Monika to wyjątkowa kobieta, która wie, że bycie samotną matką to podwójna odpowiedzialność. Wiedziała, że w domu czeka trudna rozmowa, bo musi powiedzieć dzieciom, co się może wydarzyć.  Powiedziała córce. Razem płakały. Córka jednak okazała się nad wyraz dojrzałą, młodą kobietą.  

"Pamiętam, jak córka ze łzami w oczach powiedziała, że nie zna drugiej tak silnej osoby, jak ja, i że mam się wziąć w garść i nadal walczyć. To dodało mi nowych sił. Postanowiłam zawalczyć o siebie. Dla niej i dla mojego synka"

Monika szukała nowych metod, które mogłyby przedłużyć jej życie. W ten sposób natrafiła na Klinikę Oncofocus w Londynie. Podpisała papiery na testy genetyczne. To pozwoli jej podjąć prywatnie immunoterapię. Koszt samych testów to £2450. Miesięczny koszt terapii to od  £4000, a nawet £7500.

"Dużo się dzieje w moim życiu. Mój rodzinny lekarz skierował mnie do Manchester w celu uzyskania drugiej opinii, załatwiam sprawy związane z terapią, szukam pomocy gdzie tylko się da. Oprócz tego wszystkiego nadal jestem mamą. Gotuję, sprzątam, bawię się, a nawet gram w piłkę na ogrodzie podczas kwarantanny. Wspólnie marzymy o tym, by wyjść z domu kiedy nie będę już osobą o wysokim ryzyku względem powikłań koronawirusa."


"Wczoraj na przykład marzyliśmy o tym, gdzie pojedziemy na wakacje, jak już będę zdrowa"

---

---

​"Cieszę się bardzo, że jest możliwość, szansa, która pozwoli mi pobyć mamą najdłużej, jak to jest możliwe, która przedłuży moje życie. Niestety nie jestem w stanie pokryć kosztów tej terapii. Moje życie jest uzależnione od pieniędzy. Dlatego błagam Was na kolanach, pomóżcie mi zebrać te pieniądze! Pomóżcie! Tylko z Waszą pomocą jestem w stanie udowodnić, że te 12 miesięcy to dla mnie jak 120. Błagam, pomóżcie"
​

Link do oficjalnej zbiórki znajdziecie TUTAJ

​Bardzo Cię proszę, UDOSTĘPNIJ!
Monika jest jedną z nas i musi poczuć, jak ogromna jest solidarność Samotnych Matek! Ona naprawdę nie może czekać, a udostępnienie to dla Ciebie kwestia kilkunastu sekund. 

---

MOŻE CI SIĘ SPODOBAĆ
​
STOP dyskryminacji samotnych matek 
Blaski i cienie samotnego macierzyństwa
Po co mi facet
Jak samotna matka wylądowała u Prezydenta