Postanowienia noworoczne - bo wiara czyni cuda

Co prawda do końca tego roku zostało jeszcze pięć dni, ale już dzisiaj postanowiłam podzielić się z Wami moimi noworocznymi postanowieniami. A że jest ich kilka, to zaparzcie sobie kubek dobrej herbatki, rozsiądźcie się wygodnie na sofie bądź połóżcie w łóżku i czytajcie :)

Moje pierwsze i najważniejsze postanowienie to walka z moimi nadprogramowymi kilogramami, a że jest ich kilkadziesiąt, to będzie to batalia co najmniej roczna.
Z nadwagą walczę już kilka lat. Czasem osiągam drobne sukcesy, które zaraz zostają unicestwione przez moją miłość do jedzenia i zajadania problemów, stresu. Dopiero teraz, w te święta, kiedy zostałam unieruchomiona, wyciągnięta z życia, na dwa dni, uświadomiłam sobie, że tak naprawdę nie mogę dopuścić do zrobienia z siebie kaleki na własne życzenie. Poza tym moje dzieciaczki mają tylko mnie i zdecydowanie potrzebują pełnosprawnej mamuśki. Na domiar tego wszystkiego nie pozwolę, by jakieś drobne nałogi czy też problemy przejęły kontrolę nad moim życiem. To ja będę o nim decydować i basta! Tak mi dopomóż Bóg.

O moich poczynaniach będziecie mogli czytać na stronie mojego dziennika na Facebbok. Link poniżej

Grubaska Anka

---

Drugim, nie mniej ważnym postanowieniem jest właśnie większa nauka dzieciaczków. I nie mam tu na myśli szkoły, ale zajęć dodatkowych, czy też większe zaangażowanie dzieci w naukę poprzez zabawę w domu.
O ile dodatkowa nauka gry na gitarze, czy też gry na pianinie zależą jedynie od zawartości mojego portfela i znalezieniu dobrego nauczyciela, o tyle ćwiczenia w domu już od mojego zaangażowania i dobrej organizacji. 
Przez prawie dziewięć lat przebywania w UK zdążyłam przywyknąć do tego, że poziom edukacji jest, delikatnie określając, okrojony, i dzieci nabywają jedynie wiedzy podstawowej. Naprawdę chcę, żeby moje dzieci wiedziały, kim był Henryk Sienkiewicz, co jest stolicą Austrii czy też będą znały tablicę Mendelejewa. Dlatego zaczynamy już w przyszłym roku. 

Na mojej liście znalazła się również sprawa typowo kobieca. Tak, tak zacznę bardziej dbać o siebie. Postaram się opuszczać swój dom z podkreślonym okiem i ponętną szminką na ustach. chciałabym również bardziej zadbać o swoje włosy. O ile o grubych i puszystych mogę już tylko pomarzyć, o tyle mogę częściej pożegnać się z gumką i pogodzić z prostownicą bądź lokówką.

Zdrowa żywność chodzi mi już od dłuższego czasu po głowie. Fakt, nie chcę wariować na tym punkcie, ale chciałabym wyeliminować jak najwięcej cukrów z naszego menu. Pomimo chęci pozostania na jakiś czas wegetarianką, wiem, że nasza rodzina jest zbyt mięsożerna, by plan się udał. Dlatego też postanowiłam zamienić mięso smażone na grillowane oraz gotowane. Będzie ciężko, ale damy z siebie wszystko. Trzymam kciuki za siebie samą.

Najbardziej jednak nie mogę się doczekać, kiedy spełnię swoje czwarte postanowienie - mieć wszystko w dupie. Chcę nie przejmować się opiniami zawistnych ludzi. Chcę robić to, co serce mi każe, a nie opinia ludzi. Chcę pokazać dzieciom, że mamuśka jest wyluzowana i już nie bolą ją słowa innych. Amen

Przedostatnim postanowieniem jest książka i mój blog. Chcę swą książkę dokończyć i wypuścić na światło dzienne. A potem, niech się dzieje wola Boga. No i dalej chciałabym tu pisać, chciałabym byście czytali moje wypociny, które tu dla Was skrobię. To jest takie moje czwarte dziecko, o które dbam, które pielęgnuję i upiększam. Nie tylko dla siebie, ale także dla Was.

Ostatnim postanowieniem, choć wcale nie najmniej ważnym jest miłość. Chcę kochać ludzi, pomagać. Bo to właśnie dzięki miłości funkcjonujemy. Dzięki niej więcej zdziałam, więcej wybaczę, będę góry przenosić. Niech miłość jest ze mną i moją rodziną każdego dnia.

Pozostałe postanowienia są postanowieniami zdecydowanie przyziemnymi, materialnymi, a co za tym idzie mniej ważne, o których nie warto wspominać w tej kategorii myślowej. Jeśli się spełnią, będzie super, jeśli nie, końca świata nie będzie. Bardziej traktuję je w podkategorii marzeń.