Miałam tego nie poruszać, ale nie dałam rady. Na początku chciałabym napisać, że jestem już do tego przyzwyczajona. Nie dziwi mnie wszechobecny hejt w mediach społecznościowych. Chciałabym też zaznaczyć, że nie mogę jednak napisać, że spływa to po mnie, jak po kaczce. 

Czytając ten tytuł zapewne zastanawiasz się, co mi odwaliło. W głowie przewija Ci się tysiące myśli. Opowiem Ci jednak historię prawdziwą, która szokuje, jest bardzo kontrowersyjna i niezrozumiała. Czy aby na pewno?

Przyszło nam żyć w ciężkich czasach. Nie dość, że samotna matka musi wręcz walczyć niczym lwica o dobre jutro dla siebie i swoich dzieci, to jeszcze przyszło nam się zmierzyć z kryzysem, bo tak już można to określić, spowodowanym koronawirusem. Tysiące samotnych matek straci pracę i będzie miało wyjątkowo trudno związać koniec z końcem. Czy może być coś jeszcze gorszego? Tak! Potrójnie ujemny rak piersi IV stopnia i 12-18 miesięcy życia.

Można śmiało powiedzieć, że wiele się nauczyłam podczas dziewięciu lat samodzielnego rodzicielstwa. Do tej pory nie udało mi się uporządkować wszystkiego na tip top. Wciąż mam kilka sytuacji, z którymi wciąż się zmagam, nie potrafię zrozumieć, pokonać. Nauczyłam się jednak kilku kwestii, które ułatwiają mi życie. Jestem przekonana, że i Ty, jako samodzielna mama, masz takie lekcje za sobą, albo właśnie ich doświadczasz. ​. I nie, nie chcę narzekać, przekomarzać się, czy nasza rola jest ważna, czy też nie. Przeczytaj i sama zdecyduj, czy też takie lekcje przydadzą Ci się w życiu, a może masz już je za sobą.

Aż trudno uwierzyć, że ktokolwiek na świecie zdecydowałby się na samotne wychowanie z premedytacją. Przecież to takie ciężkie zadanie. Wiele osób nie potrafi zaakceptować również faktu, że jakaś "pseudo matka" celowo pozbawiła swoje dziecko możliwości posiadania ojca, wychowywania się w pełnej rodzinie. 
Może i to wszystko nie mieści się w głowie, ale tak jest. Czy takie matki są gorsze? Czy takie dzieci są bardziej poszkodowane?